«خط باریک قرمز» میتواند یک سهگانه هنری و اجتماعی باشد/ حناچی به جای پُزدادن با جوایز سینمایی از «هنر و تجربه» حمایت کند
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۶۹۶۱۷
بازیگر مستند «خط باریک قرمز» این اثر را یک پروژه جامع و یک سهگانه هنری و اجتماعی میداند.
بهگزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، فیلم مستند داستانی «خط باریک قرمز» به کارگردانی فرزاد خوشدست و تهیهکنندگی نگار اسکندرفر و فرزاد خوشدست این روزها در سینماهای کشور و در گروه «هنر و تجربه» در حال اکران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«خط باریک قرمز» داستان یک گروه مجرم نوجوان در یک زندان است که با کمک چند مربی بازیگری تصمیم میگیرند یک نمایش را روی صحنه ببرند و ناگفتههای زندگی خود را از این طریق بیان کنند تا اگر این نمایش موفق بود به این بهانه و برای اجرا در جشنواره بینالمللی تئاتر فجر از زندان خارج شوند، اما تعدادی از آنها برای روز اجرا، نقشه فرار میکشند…
این اثر در آخرین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر برنده جایزه نتپک (شبکه توسعه سینمای آسیا اقیانوسیه) شد و نماینده سینمای مستند ایران در آخرین دوره جوایز آسیا پاسیفیک بود و همچنین برنده چهار جایزه در سینماحقیقت و فیلم منتخب جشنواره پوسان و… نیز است.
در این مستند داستانی، توماج دانش بهزادی در کنار فرهاد اصلانی، هنگامه قاضیانی، امیر دژاکام، افشین هاشمی، آرش آبسالان، یاسر خاسب و همراهی نوجوانان کانون اصلاح و تربیت حضور دارند.
«خط باریک قرمز» از امید میگوید، البته نه امیدی از جنس وعدههای آقای روحانی که پوچ از آب درآمد و نتیجهای جز سرخوردگی نداشت!
توماج دانش بهزادی، بازیگر و کارگردان تئاتر که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته بازی در فیلم سینمایی «لباس شخصی» را نیز به کارنامه کاری خود افزود، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره ویژگی مهم مستن خط باریک قرمز گفت: این مستند جسارتهای عجیب و غریب دارد. برای پیگیری حرف و نگاهی که دارد، تن به یکسری سختیها داده که شاید خیلی از مستندهای دیگر این کار را نکنند.
این بازیگر تئاتر عنوان کرد:کارکردن بر مبنای یک ایده مشخص با یکسری نوجوان که معلوم نیست چه برخوردی خواهند داشت یک ریسک بود. ممکن بود همان روزهای اول این بچهها جوری برخورد میکردند که کار در همان دو سه روز اول متوقف میشد.
وی اظهار کرد: از سوی دیگر، من این مستند را یک اثر جامعالشرایط میدانم که دایره مخاطبان گستردهای دارد؛ یعنی یک قاضی، یک وکیل، یک روانشناس، والدین و نوجوانان میتوانند مخاطبان آن باشند.
دانش بهزادی افزود: اتفاقاً به نظر من وقتش است که دستگاههایی مثل صداوسیما و شهرداری به تبلیغات این فیلم کمک کنند، اما متأسفانه میبینیم که شهردار محترم تهران آقای حناچی، خودشان تهیه کنندگی یک فیلم مستند را به عهده گرفته و در جشنوارهها جایزه میگیرند و پُز میدهند اما هیچ حمایتی از اکران های هنر و تجربه از طرف مجموعه ایشان رقم نمیخورد. هیچکدام از فیلمهای هنر و تجربه یک بیلبورد درست و حسابی هم در شهر ندارند.
وی تصریح کرد: اصولاً اتفاقی که سال گذشته افتاد و ایشان در جشن خانه سینما برای فیلمشان جایزه گرفت از نگاه من نادرست بود، چرا که برای حضور در این رقابت باید عضو خانه سینما باشی؛ حالا به این موضوع کاری نداریم، اما وقتی که شما میخواهی از جایزه ای که گرفتهای بهره خودت را داشته باشی،حداقل در کنارش از هنرمندان و آثاری که بنیه مالی ضعیفی دارند هم حمایت کنید و بخشی از فضای تبلیغاتی سطح شهر را در اختیار این فیلمها بگذارید؛ بهویژه فیلمهایی که متعلق به «هنر و تجربه» است و حرفی برای گفتن دارد.
دانش بهزادی گفت: «خط باریک قرمز» از امید میگوید، البته نه امیدی از جنس وعدههای آقای روحانی که پوچ از آب درآمد و نتیجهای جز سرخوردگی نداشت. امیدی که در دل سیاهیها روشنایی میدهد و با عمل و نه شعار رقم میخورد.
این بازیگر سینما و تئاتر عنوان کرد: اگر دغدغه اصلاح اجتماعی و فرهنگی داریم باید از اینگونه فیلمها حمایت کنیم. چند روز پیش با آقای خوشدست صحبت میکردم و گفتم که امیدوارم رسانههای ما از این فیلم حمایت کنند؛ هرچند کار رسانهای در ایران سخت است.روزنامه نگاران واقعی از یک طرف نگران افتادن به فضای زرد و مبتذل هستند و از طرف دیگر نمیخواهند به مناسبات قدرت تن بدهند.
وی افزود: خودِ ما هنرمندان هم این مشکل را داریم؛ نه دلمان میخواهد وارد فضای رسمی شویم و نه تمنایلی داریم که تریبون روشنفکرنمایان به اصطلاح اپوزیسیون باشیم که دروغ هم در آن زیاد است! مستقل بودن و پرداختن به موضوعاتی که برای مردم ضرورت دارد خیلی سخت است.
برای ساخت این مستند، پنج ماه در کنار نوجوانان کانون اصلاح و تربیت بودیم
بازیگر مستند «خط باریک قرمز» گفت: وقتی شما برای کاری زحمت میکشید، دوست دارید آن کار تبلیغ و دیده شود. بعد از اکران این اثر، یک بار از تلویزیون زنگ نزدند که بیایید و بگویید که در این مستند چهکارکردید؟! گاهی با خودم میگویم برای چی و چه کسی کار میکنی؟ چه کسی میبیند؟! آدمها میروند کارهای سخیفِ مبتذلِ کمدی میسازند، هر روز دیده میشوند، دستمزدهایشان هم روز به روز بالاتر میرود و ما که مشکلات مالی داریم،دلمان به این خوش است که در مملکت کار فرهنگی میکنیم!
وی افزود: اینها را واقعاً از روی درد میگویم. من تا چه زمانی میتوانم مستقل باشم؟ تا کجا میتوانم بگویم نه! تحمل کن! صبر کن! بالاخره جامعه متوجه میشود، دوستان روزنامهنگار تبلیغات میکنند. شاید من و امثال من در جامعه هنری زیاد باشند ولی استقلال تا یک حدی ممکن است. یا باید به مناسبات بازار آلوده شوم که شبها خوابم نبرد یا باید این کار را رها کنم؛ هر کدام از این انتخابها برای من رنج آور است!
این بازیگر سینما و تئاتر درباره «نمایشدرمانی» به عنوان یکی از محورهای مستند «خط باریک قرمز» نیز گفت: در جشنواره های مختلفی که من فیلم را با مردم میدیدم، بعد از نمایش،خیلیها این نکته را با من مطرح میکردند که ما فکر نمیکردیم که تئاتر بتواند چنین کارکردی هم داشته باشد. اتفاقاً این مسئله را از من میپرسیدند که پس چرا در فضای حرفهای تئاتر، جای این جنس از کارها خالی است؟!
وی عنوان کرد: من این موضوع را به فضای مسموم فرهنگی ربط میدهم که اجازه نمیدهد این گونه آثار تولید شوند. یک هنرمند شاید به تولید فیلم یا تئاتر با این موضوعات مهم اجتماعی علاقه داشته باشد.کارهایی که مورد استقبال مردم و به ویژه بین نوجوانان و جوانان نیز هست، اما وقتی نمیتواند زندگی خود را تأمین کند، چارهای جز رفتن به سمت تئاترهای زرد ندارد.
دانش بهزادی افزود: در همه جای دنیا،حتی در آمریکا شهرداریها و دولت به تئاتر کمک میکنند. نمیشود که شما تئاتر را یک کالای لوکس ببینید و ادراه آن را صرفاً به گیشه بسپارید.اتکای انحصاری به گیشه و سرمایه، تئاتر را فاسد میکند و جایگاه آن را تنزل میدهند.
وی با اشاره به وجوه اجتماعی و عنصر روان درمانی با ابزار هنر در مستند «خط باریک قرمز» گفت: من میدانم که اتفاقاً تئاتریهای ما دوست دارند که وارد این فضاها شوند،اما خیلی سخت است. در سینما که مطمئنم تا حالا چنین نمونهای نداشتیم و در تئاتر هم نمیخواهم اینقدر محکم بگویم نبوده،اما میدانم دوستان تلاشهایی کردهاند؛اما به صورت حرکت و جریان درنیامده است.
من «خط باریک قرمز» را یک اثر جامعالشرایط میدانم که دایره مخاطبان گستردهای دارد
دانش بهزادی اظهار کرد: مستند «خط باریک قرمز» قرار بود درقالب یک سریال چهل قسمتی هم تولید شود. به همین دلیل حدود 30 تا 40 نفر از دوستان تئاتری به درخواست من پاسخ مثبت دادند در طول ساخت این فیلم کمکمان کردند. با آنها گپ میزدیم و از تجربیاتشان در زمینههای مختلف استفاده میکردیم. ما برای ساخت این مستند،پنج ماه در کانون اصلاح و تربیت بودیم و الان راشهای آمادهای داریم که دوستان باید حمایت کنند تا پس از تدوین در قالب سریال پخش شود. امیدوارم که مدیر شبکه سه اجازه پخش این کار از تلویزیون را بدهد.
وی افزود: به موازات ساخت فیلم، با دوربین به خانه تکتک این بچهها رفتیم. با کارشناسان تئاتر، روانشناسی و جامعهشناسی صحبت کردیم. یک پروژه جامع است و واقعاً حیف است که در همین حد باقی بماند.
دانش بهزادی تأکید کرد: «خط باریک قرمز» یک سهگانه با زبان هنر بود؛ یعنی از دل آن یک تئاتر درآمد که در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت؛ فیلم مستند آن هم که الان روی پرده است و اگر سریالش هم در بیاید این سهگانه کامل میشود. این بسته هنری میتواند در اختیار دوستان روانشناس، جرمشناس و مدیران قوه قضائیه و از همه مهمتر نوجوانان و والدین آنها قرار بگیرد وتأثیرگذار باشد.
انتهای پیام/4104/
منبع: آنا
کلیدواژه: تئاتر فیلم مستند پیروز حناچی توماج دانش بهزادی فرزاد خوشدست فیلم لباس شخصی مستند خط باریک قرمز خط باریک قرمز دانش بهزادی هنر و تجربه فیلم ها سه گانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۶۹۶۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نویسنده فیلم سینمایی فسیل : دستمزدم به اندازه ارقامِ انجمن فیلمنامهنویسان هم نبود!
نویسنده فیلم سینمایی «فسیل» گفت: در گونه کمدی شاید من جزو کسانی باشم که دستمزد مناسبتری دریافت میکنم اما این قیمتی که اعلام شده حتی به من هم تعلق نمیگیرد. در پروژه «فسیل» با فروش میلیاردی که داشت هم قیمت نگارش سال گذشته، به من تعلق نگرفت.
به گزارش ایرنا، هفته گذشته بیانیه صنفی انجمن فیلمنامهنویسان خانه سینما منتشر شد که در آن علیرغم اذعان به کم بودن دستمزدهای پیشنهادی نویسندگان برای سال پیشرو، قیمتهای پایه برای نگارش فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی اعلام شد.
در این بیانیه دستمزد نوشتن یک فیلمنامه کامل سینمایی ۵۰۰ میلیون تومان و بالاترین رقم بود. دستمزد نگارش هر قسمت سریال تلویزیونی ۸۰ میلیون تومان و جالب آنکه این رقم برای هر قسمت سریال نمایش خانگی، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلیون تومان اعلام شده بود. به بهانه این بیانیه و ارقام اعلام شده با حمزه صالحی، نویسنده و فیلمنامهنویس فسیل و بسیاری از فیلمهای کمدی چند سال اخیر به گفتوگو نشستیم.
صالحی در واکنش به قیمتها و درصد تحقق آن برای نویسندگان گفت: با توجه به اینکه رقم دستمزد برای کارگردانها و بازیگرها افزایش پیدا کرده طبیعتا قیمت نوشتن فیلمنامه هم باید افزایش پیدا کند. اگر دو سال پیش قیمت نوشتن یک فیلمنامه ۷۰ میلیون تومان بود برای شرایط فعلی طبیعتا باید بیشتر باشد اما من فکر نمیکنم اعداد اعلامی جدید هم محقق شود.در فیلمنامهنویسی مجوزی نداریم و هر کس اراده کند میتواند فیلمنامه بنویسد
صالحی ادامه داد: واضح است که ما سازوکار درستی نداریم. در دنیا مبلغ دستمزد برای فیلمنامهنویس، یک درصدی از قیمت پروژه است؛ مثلا در ترکیه بین ۷ تا ۱۱ درصد پروژه را به فیلمنامه اختصاص میدهند اما اینجا اینگونه نیست.
بدون سازوکار درست، ارگانها و دفاتر خصوصی این ارقام را جدی نمیگیرندنویسنده فیلم بخارست با بیان آنکه با اعلام ارقام از سوی انجمن مخالف نیست، توضیح داد: من مخالف این نیستم که عدد اعلام شود اما مکانیسم اجرایی برای محقق کردن آن نداریم. باید تکلیفی به ارگانها اعلام شود و دفاتر خصوصی سازوکاری داشته باشند تا ملزم شوند این عدد را رعایت کنند. تا وقتی که هیچ تکلیفی به عهده ارگانها یا تهیهکننده نباشد با شما چانه میزنند و آن عدد را دریافت نمیکنید.در پلفترم ژانر اجتماعی اقبال بیشتری دارد اما عددی که برای دستمزد نوشتن هر اپیزود در پلتفرمها هم اعلام شده احتمال خیلی ضعیفی دارد که محقق شود مگر برای پروژه های خاص و تاریخی
این نویسنده در پاسخ به اینکه چرا این اتفاق بیشتر برای نویسندهها در سینما رخ میدهد، افزود: کارگردان باید مجوز بگیرد تا نامش به عنوان کارگردان یک اثر ثبت شود ولی در فیلمنامهنویسی مجوزی نداریم و هر کس اراده کند میتواند فیلمنامه بنویسد.
او ادامه داد: از این رو در بازار قیمتشکنی اتفاق میافتد و اگر میزان دریافتی شما عدد بالایی باشد با شما کار نمیکنند چراکه قیمتهای خیلی پایینتری وجود دارد. قیمت را نصف میکنند و با یک فیلمنامهنویس دیگر کار میکنند.
نویسنده فیلم انفرادی با اشاره به نقش انجمن فیلمنامهنویسان گفت: در کانون فیلمنامه تعامل وجود دارد و مشکل از سوی آنها نیست. کانون باید برای ارشاد مکانیسمی تعریف کند تا این را یک تکلیف برای ارگانها و دفاتر بداند. حتی نه برای سقف قیمت اما حداقل برای کف دستمزد یک عددی تعیین شود.
صالحی بیانیه منتشرشده را فاقد دستهبندی دانست و ادامه داد: در این بیانیه حتی آثار از نظر ژانری دستهبندی نشدهاند و کسوت و سابقه نویسنده دسته بندی نشده است. مشکل اجرایی همین است که یک عدد برای تمام شرایط اعلام میشود؛ در صورتی که شرایط فیلمنامه اجتماعی و کمدی زمین تا آسمان فرق میکند.در این بیانیه حتی آثار از نظر ژانری و کسوت و سابقه نویسنده، دسته بندی نشده اند. در صورتی که شرایط فیلمنامه اجتماعی و کمدی زمین تا آسمان فرق میکند
وی افزود: من هم اگر فیلمنامه اجتماعی بنویسم با قیمت کمتری این کار را میکنم چراکه سینمای اجتماعی، سینمای حمایتی است. همه میدانیم که بودجه تهیهکننده برای چنین آثاری، مانند فیلم کمدی نیست، حتی بازیگری که برای فیلم کمدی ۳ میلیارد پیشنهاد میدهد برای فیلم اجتماعی با ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیون تومان هم کار میکند.
او با اشاره به وضعیت متفاوت در پلتفرمها، دستهبندی دستمزدها را مهم دانست و افزود: در پلفترم، ژانر اجتماعی اقبال بیشتری دارد آنجا میتوان این نسبت را برعکس کرد یا به هم نزدیک کرد اما عددی که برای دستمزد نوشتن هر اپیزود در پلتفرمها هم اعلام شده احتمال خیلی ضعیفی دارد که محقق شود مگر برای پروژههای خاص و تاریخی.
فیلمنامه اجتماعی با ۵۰ تا ۷۰ میلیون خرید و فروش میشودنویسنده تگزاس۲ با بیان اینکه ارقام اعلام شده حتی به فیلمهای کمدی هم تعلق نمیگیرد، گفت: در ژانر کمدی شاید من جزو کسانی باشم که دستمزد مناسبتری دریافت میکنم اما این قیمتی که اعلام شده حتی به من هم تعلق نمیگیرد. دستمزد نوشتن فیلمنامه اجتماعی خیلی از این کمتر است و در جریانم که با ۵۰ یا ۷۰ میلیون فیلمنامه اجتماعی خرید و فروش میشود.
صالحی در نهایت با اشاره به پرفروشترین فیلم سینمای ایران پس از انقلاب یعنی فسیل که نوشتن فیلمنامه آن برعهده خودش بوده، گفت: در پروژه فیلم فسیل با فروش میلیاردی که داشت هم قیمت نگارش سال گذشته، به من تعلق نگرفت. من خیلی وقت است با آقای عامریان کار میکنم و رویه ایشان به این ترتیب است که وقتی فیلمی میفروشد، خودشان یک هدیه در نظر میگیرند.
کانال عصر ایران در تلگرام